9.02.2020   V Niedziela Zwykła

Iz 58, 7-10 Światło dobrych uczynków

Tak mówi Pan:

«Dziel swój chleb z głodnym, do domu wprowadź biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwracaj się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzeknie: „Oto jestem!” Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem».

Ps 112 (111), 4-5. 6-7. 8a i 9 (R.: 4a) Wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych

On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych, *

łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.

Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza *

i swoimi sprawami zarządza uczciwie.

Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje *

i pozostanie w wiecznej pamięci.

Nie przelęknie się złej nowiny, *

jego mocne serce zaufało Panu.

Jego wierne serce lękać się nie będzie. *

Rozdaje i obdarza ubogich,

jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze, *

wywyższona z chwałą będzie jego potęga.

1 Kor 2, 1-5 Nauczanie Świętego Pawła

Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.

Aklamacja (J 8, 12)

Ja jestem światłością świata,

kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

Mt 5, 13-16 Wy jesteście światłem świata

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

Rozważanie:

Być solą ziemi, znaczy być tym, który jest jasnym znakiem w świecie, który nie boi się pokazywać wobec innych swojej wiary. Jak sól jest wyczuwalna w potrawie, a światłość widoczna w ciemności, tak samo chrześcijanie, uczniowie Chrystusa mają być jasnym znakiem w świecie, mają być widoczni i dający smak światu. Oznacza to, że trzeba się wykazać odwagą, by stanąć wobec innych i nie pozwolić się zagłuszyć tym, dla których nauka Jezusa jest niewygodna.

Czy mamy odwagę przyznać się do wiary wobec tych, którzy występują przeciw niej? Czasem takie sytuacje mogą być jednak łatwiejsze, niż przyznanie się do wiary wobec tych, z którymi przebywamy na co dzień. Zastanówmy się, czy nasza wiara nie jest dla nas powodem do wstydu, czy potrafimy być tą solą dla ziemi, która jest wyczuwalna i daje jej smak. Módlmy się, o łaskę Duch Świętego, byśmy nigdy tego smaku nie utracili.