19.01.2020   II Niedziela Zwykła

 

Iz 49, 3. 5-6 Sługa Boży światłością całej ziemi

Pan rzekł do mnie: «Ty jesteś sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię». Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».

 

Ps 40 (39), 2ab i 4ab. 7-8a. 8b-10 (R.: por. 8a i 9a) Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

Z nadzieją czekałem na Pana, *

a On pochylił się nade mną.

Włożył mi w usta pieśń nową, *

śpiew dla naszego Boga.

 

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *

lecz otwarłeś mi uszy;

nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *

Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.

 

W zwoju księgi jest o mnie napisane: †

Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *

a Twoje Prawo mieszka w moim sercu».

Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu †

i nie powściągałem warg moich, *

o czym Ty wiesz, Panie.

 

1 Kor 1, 1-3 Paweł apostołem Jezusa Chrystusa

Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, co na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa!

 

Aklamacja (J 1, 14a. 12a)

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.

Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.

 

J 1, 29-34 Chrystus jest Barankiem, który gładzi grzech świata

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi». Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».

 

Rozważanie:

Jan Chrzciciel z łatwością rozpoznał w Jezusie Mesjasza, gdy tymczasem inni mieli problem, nie widzieli w Jezusie Zbawiciela. My, jako ludzie ochrzczeni, którym wiara została przekazana, nie musimy dochodzić do niej od początku. Mimo tego nie jest nam w życiu łatwo przyjąć Jezusa jako Zbawiciela. Jan Chrzciciel przez całe życie postępował zgodnie z wolą Bożą, był blisko Boga i był Mu wierny we wszystkim, wskazywał Go ludziom. W ostateczności to doprowadziło go do tego, że rozpoznał w Jezusie Mesjasza, po czym pokornie usunął się na bok i zrobił Mu miejsce dla Jego działalności. Wykazał się wiarą i ufnością, dzięki czemu doświadczył prawdziwego spotkania z Bogiem.

Dokładnie tak samo jest w naszym życiu. Nie doświadczymy co prawda takiego zdarzenia, z jakim się spotkał Jan, ale Jezusa możemy rozpoznać w innym człowieku, który żyje obok nas. Postępowanie zgodne z wolą Boża to życie polegające na wypełnianiu przykazań i życie wypełnione sakramentami Kościoła. Dzięki temu rozwija się w nas miłość i doświadczamy przemiany. Zastanówmy się nad tym, czy jest w nas pragnienie spotkania z prawdziwym, żywym Bogiem.

 

Copyright © Parafia Olchowa pw. Matki Bożej Fatimskiej.  Projekt i wykonanie dwnet.eu

stat4u