15.12.2019   III Niedziela Adwentu

 

Iz 35, 1-6a. 10 Sam Bóg przyjdzie, aby nas zbawić

Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.

 

Ps 146 (145), 6c-7. 8-9a. 9b-10 (R.: por. Iz 35, 4) Przybądź, o Panie, aby nas wybawić

Bóg wiary dochowuje na wieki, *

uciśnionym wymierza sprawiedliwość,

chlebem karmi głodnych, *

wypuszcza na wolność uwięzionych.

 

Pan przywraca wzrok ociemniałym, *

Pan dźwiga poniżonych.

Pan kocha sprawiedliwych, *

Pan strzeże przybyszów.

 

Ochrania sierotę i wdowę, *

lecz występnych kieruje na bezdroża.

Pan króluje na wieki, *

Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

 

Jk 5, 7-10 Przyjście Pana jest już bliskie

Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie. Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie podpadli pod sąd. Oto Sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie.

 

Aklamacja (Iz 61, 1)

Duch Pański nade mną,

posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim.

 

Mt 11, 2-11 Na Chrystusie spełniają się proroctwa

Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie». Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».

 

Rozważanie:

Jan Chrzciciel okazuje ogromną pokorę i troskę o wypełnienie woli Bożej. Jest osadzony w więzieniu, czas jego misji dobiegł końca. Pyta Jezusa, czy jest On oczekiwanym Mesjaszem. Jezus zwraca uwagę na znaki, które się dzieją. Dla Jana była to wystarczająca odpowiedź. Jednak dla porównania, faryzeusze i uczeni w Piśmie nie uwierzyli Jezusowi, chociaż widzieli znaki. W naszym życiu są tacy ludzie, którzy są dla nas znakiem Bożej obecności lub ukazują nam, co Bóg dla nas przygotował. Trzeba prosić Boga o to, by nie zabłądzić, by nie przegapić znaków, które nam daje. Adwent jest czasem oczekiwania, poszukiwania Boga i wypatrywania znaku Jego przyjścia. Jan Chrzciciel rozpoznał znak przyjścia Jezusa i uwierzył Mu. Jan był największym prorokiem Starego Testamentu, jednak każdy z nas, jeśli przyjmie Jezusa jako zbawiciela, będzie większy od niego, bo pójdzie za Tym, który jest największy, za Synem Bożym. Jezus daje nam obietnicę przyszłej chwały, lecz od nas zależy, czy będziemy w niej uczestniczyć. Przyjście Jezusa jest poprzedzone znakami, każdy z nas jest w stanie je odczytać, jeśli pozwolimy Bogu działać w naszym życiu, jeśli otworzymy się na Jego Słowo. Już coraz bardziej zbliżają się święta Bożego Narodzenia, przyjście Pana jest coraz bliższe. Trzeba zatroszczyć się o to, by wśród przygotowań do świąt nie zagłuszyć Bożego Słowa, które do nas dociera i chce przemieniać nasze życie, bo wszystko to, co zewnętrzne nie da nam zbawienia, tylko sam Jezus.

 

Copyright © Parafia Olchowa pw. Matki Bożej Fatimskiej.  Projekt i wykonanie dwnet.eu

stat4u