3.03.2019  VIII Niedziela Zwykła

Syr 27, 4-7 Wypowiedzi człowieka ujawniają jego wartość

Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki, podobnie błędy człowieka przy jego ocenie. Piec poddaje próbie naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź. Jak o uprawie drzewa świadczy jego owoc, tak mowa o zamyśle serca człowieka. Nie chwal męża przed wypowiedzią, to bowiem jest próbą dla ludzi.

Ps 92 (91), 2-3. 13-14. 15-16 (R.: por. 2) Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże

Dobrze jest dziękować Panu, *

śpiewać Twojemu imieniu, Najwyższy,

rano głosić Twoją łaskawość, *

a wierność Twoją nocami.

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, *

rozrośnie się jak cedr na Libanie.

Zasadzeni w domu Pańskim *

rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

Nawet i w starości wydadzą owoc, *

zawsze pełni życiodajnych soków,

aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, *

On moją Opoką i nie ma w Nim nieprawości.

1 Kor 15, 54b-58 Przez Chrystusa zwyciężamy śmierć

Bracia:

Kiedy już to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: «Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?» Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu.

Aklamacja (Por. Flp 2, 15d. 16a)

Jawicie się jako źródło światła w świecie,

trzymając się mocno Słowa Życia.

Łk 6, 39-45 Z obfitości serca mówią usta

Jezus opowiedział uczniom przypowieść:

«Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego. Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta».

Rozważanie:

Jezus przekazuje niezmiernie ważną prawdę o Słowach, które wypowiada. Jezus naucza nas, jak żyć, by nie błądzić, co przyjąć czasem nam jest niełatwo. Tych, którzy chodzą własnymi drogami, porównuje do ślepców, którzy sprowadzają innych na złe drogi, sami nie wiedząc dokąd iść. Autor Księgi Syracha pisze o wadze słów i o tym, że to słowa świadczą o człowieku, po nich poznaje się, czy ktoś jest godny wiary. Słowa są jakby owocem, po którym poznaje się ich wypowiadającego, a także to, co ma do powiedzenia. Ceni się ludzi, którzy potrafią dobrze doradzić, nazywa się ich mądrymi, natomiast unika się tych, którzy gadają od rzeczy. Jezus jest dla nas takim Przedziwnym Doradcą (Iz 9, 5), Jego rada jest bardzo trudna do przyjęcia, bo wymaga radykalizmu i krytycznego spojrzenia na samego siebie. Ten, kto chce iść za Jezusem, musi wyrzec się szukania siebie, musi zrezygnować z tego, że ostatnie zdanie będzie jego i że zawsze ma rację. Musi odrzucić pychę i walkę o swoją rację za wszelką cenę. Jest to zależność, która paradoksalnie wyzwala człowieka z niewoli jego samego. Szukanie wewnątrz siebie jest jak zanurzanie się w głąb jeziora głową w dół. Jezus chce, by ludzie wychodzili ze swoich mrocznych wnętrz, by dążyli do tego, co wysokie, do wyżyn niebieskich (Ef 1, 3). Jest to nauka inna, niż oferuje świat, nauka trudna i wymagająca, ale prowadząca do życia wiecznego, nauka broniąca relacje między ludźmi, prowadząca do wzajemnej miłości. Co jest ważniejsze: odniesienie chwilowego triumfu, poniżywszy drugiego człowieka, czy też pozyskanie przyjaciela pomimo trudności? Bóg stawia nam cele wyższe, niż nasz egoizm, więc korzystajmy z tego, by rozwijać się i budować prawdziwe braterstwo wśród ludzi.