25.11.2018  XXXIV Niedziela Zwykła, Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata

Dn 7, 13-14 Królestwo Syna Człowieczego

Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Ps 93 (92), 1. 2 i 5 (R.: por. 1a) Pan Bóg króluje, pełen majestatu

Pan króluje, oblókł się w majestat, *

Pan wdział potęgę i nią się przepasał.

Tak świat utwierdził, *

że się nie zachwieje.

Twój tron niewzruszony na wieki, *

istniejesz od wieków, Boże.

Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; †

Twojemu domowi świętość przystoi *

po wszystkie dni, o Panie.

Ap 1, 5-8 Chrystus jest władcą królów ziemi

Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych i Władcą królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.

Aklamacja (Por. Mk 11, 9c. 10a)

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie.

Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

J 18, 33b-37 Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?» Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Rozważanie:

Jan Ewangelista opisując proces Jezusa, ukazuje Go jako panującego nad sytuacją. Z naszej perspektywy to wszyscy wokół Jezusa wydają się być poruszeni, wytrąceni z równowagi. Kapłani i faryzeusze szukają sposobów, jak pozbyć się Jezusa, Piłat niepokoi się sytuacją, w której się znalazł, gdy dowiaduje się, kim jest Jezus, chce Go ocalić, jednak presja Żydów przypiera go i tak wpływa na jego decyzję, że nie odważył się im sprzeciwić. Jezus wiedział, że to wszystko będzie tak wyglądało, wiedział, że ludzie nie rozpoznają w Nim Odkupiciela, płakał  nad Jerozolimą (por.  Łk 19, 41-44), że nie rozpoznała dnia swojego nawiedzenia przez Pana. Wiedział, że tłum, który Go uroczyście witał, kilka dni później chciał Jego śmierci, ale to on panuje nad sytuacją, On jest królem, który się zlitował nad ludźmi i pozwolił, aby Go zabili, by mógł przez to pokonać szatana i pokazać swoją prawdziwą władzę na świecie, jednak nie jest to władza w naszym, ludzkim pojęciu. Został wywyższony na krzyżu, on był Jego tronem, bo na tronie tego świata zasiadł człowiek, który odrzucił Boga. Jezus powrócił jako prawdziwy Władca, by przywrócić człowiekowi prawdziwe życie, bo to, co on uważa za panowanie na świecie, jest niewolą szatana i śmierci.

Jest tu dla nas przesłanie, że to Jezus jest w centrum działania, On panuje nad tym, co dzieje się na świecie. On przyszedł nas uwolnić od grzechu, dać perspektywę lepszego życia, rozpocząć nowy okres w życiu człowieka, wyzwolenie od tego wszystkiego, co nie pozwala nam być wolnymi. Czy jest w nas przekonanie, że Jezus jest prawdziwym Panem, a nie tyranem, który chce naszej udręki? Przyszedł, by nas odkupić, pomimo tego, że zapłacił taką cenę, że my sami odpłaciliśmy Mu niewdzięcznością i okrucieństwem za Jego miłość. To jest prawdziwa miłość, która nie jest wyrachowana i nie ma względu na interes. Jest to ostatni tydzień roku liturgicznego, podsumowanie, które ukazuje nam, że to Chrystus jest Panem, On rządzi czasem, historią i ma nas w swojej opiece, dla nas oddał życie. Niech będzie to czas zastanowienia się, czy ten rok liturgiczny był przez nas przeżyty dla Jezusa.