19.08.2018 XX Niedziela Zwykła

Prz 9, 1-6 Chleb i wino na uczcie Mądrości

Mądrość zbudowała sobie dom, wyciosała siedem kolumn, nabiła swych zwierząt, namieszała wina i zastawiła stół. Służące odesłała i woła na wyżynnych miejscach miasta: «Prostaczek niech tutaj przyjdzie!» Do tego, komu brak rozumu, mówiła: «Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam. Odrzućcie naiwność, a żyć będziecie, chodźcie prosto drogą rozsądku».

Ps 34 (33), 2-3. 10-11. 12-13. 14-15 (R.: por. 9a) Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

Dusza moja chlubi się Panem, *

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Bójcie się Pana, wszyscy Jego święci, *

gdyż bogobojni nie zaznają biedy.

Bogacze zubożeli i zaznali głodu, *

szukającym Pana niczego nie zabraknie.

Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię, *

będę was uczył bojaźni Pańskiej.

Kim jest ten człowiek, który życia pożąda *

i długich dni pragnie, by się nimi cieszyć?

Powściągnij swój język od złego, *

a wargi swoje od kłamstwa.

Od zła się odwróć, czyń, co dobre, *

szukaj pokoju i dąż do niego.

Ef 5, 15-20 Napełniajcie się Duchem

Baczcie pilnie, jak postępujecie: nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy. Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe. Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana. I nie upijajcie się winem, bo to jest przyczyną rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie psalmami i hymnami, i pieśniami pełnymi ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach. Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Aklamacja (J 6, 56)

Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije,

trwa we Mnie, a Ja w nim jestem.

J 6, 51-58 Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, Krew moja jest prawdziwym napojem

Jezus powiedział do Żydów:

«Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata». Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

Rozważanie:

Jezus wyjaśnia wielką tajemnicę Bożej pokory względem swojego stworzenia. Bóg oddał swojego Syna, abyśmy mogli żyć wiecznie w Jego miłości, nie dostąpiwszy wiecznego potępienia. Znając naszą ludzką naturę, nie chciał, byśmy przyjmowali Ciało i Krew Jego Syna pod naturalnymi postaciami, ale utaił je pod postacią chleba i wina, pokarmu ludzkiego, który będziemy mogli przyjąć. Czy istnieje jakakolwiek religia, w której Bóg czyni tak wiele dla człowieka? Który Bóg tak ofiarnie oddaje się w całości swojemu nędznemu stworzeniu, które nie zasługuje na nic innego, niż śmierć? W momencie konsekracji, gdy zwykły chleb i zwykłe wino stają się Ciałem i Krwią Pańską, Bóg cieleśnie zstępuje do nas, oddaje się nam z całkowitą ufnością, nie jako potężny władca, lecz jako skromny kawałek chleba, z którym człowiek może zrobić co zechce. Odwieczna Mądrość przygotowała tak wielką ucztę dla nas, prostaczków (por. Prz 9, 1-6). Bóg niepojęty, którego nikt z nas, ludzi nie może zrozumieć jest przyjmowany na każdej Eucharystii, staje się naszym udziałem w momencie zwanym transsubstancjacją, gdzie materia, czyli to, co widzialne zostaje tym samym, jednak zmienia się forma, czyli to, co niewidzialne, podstawa rzeczy, coś, co powoduje, że rzecz jęt daną rzeczą – nie jest to zwykły chleb i wino, lecz ciało samego Boga. Trzeba się zastanowić nad uczestnictwem w Eucharystii, której sama nazwa (gr. eucharistía – dziękczynienie) mówi, że jest ona dziękczynieniem za to, co Bóg dla nas uczynił. Łatwo bowiem możemy dać się zwieść temu, co widzialne, jednak świat składa się także z pierwiastka duchowego, a dzięki łasce wiary możemy zagłębiać się w tych tajemnicach, które dają nam życie, od których zależy nasze zbawienie, bo kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym (J 6, 54). Szatanowi zależy na tym, byśmy pogardzili tą ofiarą, którą Jezus dla nas złożył i próbuje nam wmówić, że nie jest ona prawdą, lecz potwierdzają jej prawdziwość cuda eucharystyczne. Prośmy Boga o otwartość i ufność w to, co nam z miłością podaje dla naszego zbawienia.