27.05.2018 Uroczystość Najświętszej Trójcy

Pwt 4, 32-34. 39-40 Bóg jest jeden

Mojżesz tak powiedział do ludu:

«Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bóg stworzył człowieka na ziemi, zapytaj od jednego krańca niebios do drugiego, czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił Pan, Bóg twój, w Egipcie na twoich oczach? Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie wypełniać; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój».

Ps 33 (32), 4-5. 6 i 9. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 12) Szczęśliwy naród wybrany przez Pana

Słowo Pana jest prawe, *

a każde Jego dzieło godne zaufania.

On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

ziemia jest pełna Jego łaski.

Przez słowo Pana powstały niebiosa, *

wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.

Bo przemówił, i wszystko się stało, *

sam rozkazał, i zaczęło istnieć.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy oczekują Jego łaski,

aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

Dusza nasza oczekuje Pana, *

On jest naszą pomocą i tarczą.

Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *

według nadziei pokładanej w Tobie.

Rz 8, 14-17 Otrzymaliśmy Ducha przybrania za synów

Bracia:

Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!»

Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale.

Aklamacja (Por. Ap 1, 8)

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,

Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.

Mt 28, 16-20 Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Rozważanie:

Uczniowie udali się do Galilei, by spotkać się z Jezusem, tęsknili za Nim, wrócili do korzeni, tam, gdzie mieli z Nim pierwszy kontakt, do pierwszej gorliwości, gdy rzucili wszystko i z zaufaniem pełnili Jego wolę. Po Jego męce czuli się zawiedzeni, nie do końca dowierzali opowieściom towarzyszy o zmartwychwstaniu. Dopiero, gdy spotkali się z Jezusem osobiście, wróciła im gorliwość, Jezus zlał na Nich łaskę, umożliwił im dalsze głoszenie słowa i chrzczenie w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, bo sami nic nie mogą z siebie dokonać, jeśli nie przyjmą łaski Ducha Świętego. Jesteśmy zachęceni do powrotu do naszej pierwotnej gorliwości, do ponownego stawania się uczniem, do odrzucenia tego, co wytworzył nasz umysł, a co stanowi przeszkodę w pójściu z Jezusem. Życie chrześcijańskie jest proste, jest drogą całkowitego zawierzenia, to my je komplikujemy, dodając nasze pomysły, nabudowując nasze dworzyszcza na piasku fantazmatów urojonych w czeluściach naszych złudnych nadziei i planów, najczęściej niemających nic wspólnego z wolą Bożą. Odrzućmy to, co niepotrzebne, zaufajmy Bogu i dajmy się Mu prowadzić, On ma dla nas przygotowane lepsze rzeczy, niż możemy sobie wymyślić, On ma wszelką władzę na niebie i na ziemi, więc z Jego perspektywy nasze problemy nie są tak skomplikowane, jak by się nam wydawało. Nasze zawierzenie jest początkiem drogi wolności, gdzie powierzamy się całkowicie Bogu, czy to nasze powodzenia, czy też smutki. Jeśli będziemy żyć według Ewangelii, nasze życie stanie się prostsze, nawet pomimo realnych trudności, bo zawsze będziemy mieć odnośnik, dający nam nadzieję i ukazujący, że jest coś ponad wszystkim tym, co spotykamy w rzeczywistości stworzonej, a jest to płaszcz Bożej Opatrzności rozciągnięty nad nami. Nie lękajmy się oddać Bogu, bo On nas nigdy nie opuści i wracajmy na każdy dzień od nowa do gorliwego życia Ewangelią.