11.02.2018  VI Niedziela Zwykła

Kpł 13, 1-2. 45-46 Odosobnienie trędowatego

Tak mówił Pan do Mojżesza i Aarona: «Jeżeli u kogoś na skórze ciała pojawi się nabrzmienie albo wysypka, albo biała plama, która na skórze jego ciała jest oznaką trądu, o przyprowadzą go do kapłana Aarona albo do jednego z jego synów kapłanów. Trędowaty, dotknięty tą plagą, będzie miał rozerwane szaty, włosy nieuczesane, brodę zasłoniętą i będzie wołać: Nieczysty, nieczysty! Przez cały czas trwania tej choroby będzie nieczysty. Będzie mieszkał w odosobnieniu. Jego mieszkanie będzie poza obozem».

Ps 32 (31), 1b-2. 5 i 11 (R.: por. 7)

Szczęśliwy człowiek, †

któremu nieprawość została odpuszczona, *

a jego grzech zapomniany.

Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *

a w jego duszy nie kryje się podstęp.

Grzech wyznałem Tobie i nie skryłem mej winy. †

Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», *

a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.

Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi, *

radośnie śpiewajcie, wszyscy prawego serca!

1 Kor 10, 31 – 11, 1 Paweł naśladowcą Chrystusa

Bracia:

Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie. Nie bądźcie zgorszeniem ani dla Żydów, ani dla Greków, ani dla Kościoła Bożego, podobnie jak ja, który się staram przypodobać wszystkim pod każdym względem, szukając nie własnej korzyści, lecz dobra wielu, aby byli zbawieni. Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa.

Aklamacja (Por. Łk 7, 16)

Wielki prorok powstał między nami

i Bóg nawiedził lud swój.

Mk 1, 40-45 Uzdrowienie trędowatego

Pewnego dnia przyszedł do Jezusa trędowaty i upadłszy na kolana, prosił Go: «Jeśli zechcesz, możesz mnie oczyścić ». A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony». Zaraz trąd go opuścił, i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: «Bacz, abyś nikomu nic nie mówił, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich». Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.

Rozważanie:

Według Prawa każda osoba, która zachorowała na trąd musiała zostać odizolowana od społeczeństwa, jako zagrażająca jego bezpieczeństwu. Trąd był oznaką grzechu – według mentalności z tamtych czasów, każda choroba była wywołana grzechem, albo własnym, albo kogoś bliskiego, dlatego odrzucano tych ludzi, jako nieczystych grzeszników, a z racji, że wtedy trąd był chorobą nieuleczalną, byli oni skazani na pewną śmierć. Ludzie bali się trędowatych, którzy mogli zarazić jednym dotknięciem, dlatego byli unikani, nie mieli wstępu do żadnych społeczności. Jezus zmienił sposób podejścia do chorych – nie tylko nie odrzucił trędowatego, ale uleczył go, dał mu więcej, niż mógł mu dać ktokolwiek. Nie brzydził się tym człowiekiem, dotknął go, chociaż było to zabronione przez Prawo. Zaciągnął na siebie nieczystość rytualną, ale wiedział, że Bogu bardziej się podoba życie ludzkie, niż tradycja. Jezus był ponad Prawem, nie znosi go, ale wypełnia, wzbogacając o nowe przykazanie miłości. Nie znieważył kultu, bo kazał trędowatemu pokazać się kapłanowi i złożyć ofiarę dziękczynną za uzdrowienie. Jezus pokazuje jak łatwo można się kryć za pozornym przestrzeganiem przykazań, jak można wykorzystać przykazania, by nie pomóc drugiemu, by żyć wygodnie. Pod pozorem niechęci utraty czystości można było odprawić potrzebującego i nie pomóc mu. Tak samo dzisiaj wśród różnych zajęć można zapomnieć o biednych, potrzebujących, którzy czasem nie mają nikogo, kto mógłby dla nich być oparciem. Jezus uczy nas miłosierdzia względem innych i umiejętności empatii, oderwania się od samych siebie i popatrzenia na innych ludzi, by wspólnotę czynić coraz bardziej oddaną Bogu i sobie nawzajem.